ҲИКМАТ

Мардум аксаран дар хусуси ояндаи беҳтар, барои саодатмандӣ ва ба хотири асри тилоӣ талош мекунанд.Ҷаҳон беист пир ва боз ҷавон мегардад ва инсон аз умед ба қисмати беҳтар дил намеканад.
Ф.Шиллер
Муҳим будани ҳамешагӣ танҳо ниқоби туфайлӣ аст.
Волтер

Ҷоҳил тааҷҷуб мекунад, ки чизҳо он гунаанд, ки моҳияташон аст ва ин тааҷҷуб ибтидои дониш аст. Хирадманд бошад он гоҳ тааҷҷуб мекунад, ки чизҳо дигаргун бошанд, на он гуна ки ӯ медонад.
Арасту
Барои бисёриҳо таваҷҷуҳ ба дархосташон муҳимтар аз иҷрои он аст.
Ҷ.Леббон
Мо ба илқои табиат фикр мекунем, ба илқои устодони худ сухан мегӯем, вале бар тибқи одат амал мекунем.
Ф.Бекон
Имтиёзи ҳикмат он аст, ки ҷовидонист ва агар ин қарн қарни он нест, пас қарни оянда мутааллиқ ба он мебошад.
Б.Гарсиан
Андешаи инсони бузургро пайгирӣ кардан аз ҳама шуғл шавқангезтар аст.
А.Пушкин
Ҳама кор дар андеша аст. Андеша бунёди ҳама чиз аст. Андешаро метавон идора низ кард. Барои ҳамин кори аслӣ дар таҳсили камол кор рӯи андеша аст.
Л.Толстой
Дар баробари як инсоне, ки андешаи худро маҳкум менамояд, садҳо инсонҳое пайдо мешаванд, ки тарҷеҳ медиҳанд кутоҳандешии ҳамсоягони худро маҳкум кунанд.
П.Бови

Мо аз ҳеч чизе он қадр сипосгузор нахоҳем шуд, чандон ки аз сипосгузорӣ.
Мария Эшенбах