Шеър ва сурат аз ҳафтаномаи «Ҳафтганҷ»

№3 соли 1991, ки имруз як дуст хадя кард.

ҒАЗАЛ

Хазоне навбаҳорандуд дорам,

Висоле интизорандуд дорам.

Ҳама бедору ман олойгӯён,

Ниҳоне ошкорандуд дорам.

Зи оғушам бирафту дар дилам монд,

Аз ӯ ёде канорандуд дорам.

Ҷунунтози ғамест андар дили ман,

Аз он оҳе ғуборандуд дорам.

Барам бар дӯш лавҳи гӯри худро,

Чи ҷабре ихтиёрандуд дорам.

Хабар

Рӯзи 7-уми майи соли ҷорӣ дар қироатхонаи устод Шарифҷон Ҳусейнзода, дар факултети филологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон, сивупанчумин давраи солонаи Турсунзодахонӣ ва Конференсияи ҷумҳуриявии «Мактаби адабии устод Турсунзода» баргузор гардид. Лаҳзае аз ироаи маърӯзаи «Нақши устод Турсунзода дар ташаккули назми муосир».

ХОКИ ТУ ШОҲКОРҲО ДОРА

Нигаҳи ту нигорҳо дорад,
Гиряат обшорҳо дорад. 
То наболӣ гуле намерӯяд,
Хандаат навбаҳорҳо дорад.
Нест тасхири қалби ту осон,
Нози ту кӯҳсорҳо дорад. 
Нарасад қадди умр бар дидор,
Баъди марг интизорҳо дорад.
Дашт хунину осмону камон,
Шоҳи Кайҳон шикорҳо дорад.
Чун тавон лоф зад, ки хоки туам?
Хоки ту шоҳкорҳо дорад.
Марти 2014

خاک تو شاهکارها دارد

نگه تو نگارها دارد
گریه ات آبشارها دارد

تا نبالی گلی نمی روید
خنده ات نوبهارها دارد

نیست تسخیر قلب تو آسان
ناز تو کوهسارها دارد

نرسد قد عمر بر دیدار
بعد مرگ انتظارها دارد

دشت خونین و آسمان و کمان
شاه کیهان شکارها دارد

چون توان لاف زد که خاک توام؟
خاک تو شاهکارها دارد

БА ПОЙИ ВАФО

Як-як ҳар он чи омада, аз даст меравад,
Моҳии умр дар даҳанаш шаст меравад.

Ному нишону ҷоҳу ҷалол, эй ҷалилдӯст,
Гар нест, ғам махӯр, ки агар ҳаст, меравад.

Бо пойи худ касе наравад з-ин саро бурун,
Ҳушёр мерасад ҳамаву маст меравад.

Дар ҷоми ҷони ман чу садое нишаста буд,
Мисли садо зи ҷом, ки бишкаст, меравад.

Бигзор хуш равад, бинигар, то чӣ осмон,
Он мурғ, ки зи дом бурун ҷаст, меравад?

Бо риштаи дубофтаи меҳру орзу
Он ки маро ба пойи вафо баст, меравад.

Як дил маро зи дори ҷаҳон монда буд ба каф,
Чашмат паём дод, ки аз даст меравад.

1 маи 2009