МЕҲАНИ НАВРӯЗ

МЕҲАНИ НАВРӯЗ

Биё, эй ҷовидон пирӯз,

Наврӯзи ҷаҳонафрӯз,

Биёр он ҷоми ҷонафрӯз,

Ҳазорон дасти сабз аз хок боло мешавад имрӯз,

Яди хазро[1] ҳазорон аз пайи имдод меояд.

Ту гӯӣ Хӯҷаи Хизр аст баҳман,

ҳар куҷое ки фурӯкаш мекунад доман,

Ба по мегардад он ҷо растахези сабзаву райҳону

овешан[2].

Садоқат сабз мегардад…

сахо ҳам сабз мегардад,

Ба мушти пири боимон асо ҳам сабз мегардад,

Ба зери пои зоҳид буриё ҳам сабз мегардад.

Ба кӯҳу дашту барзан инқилоби нур меҷӯшад,

Зулоли нур дар шарёни ҳастӣ мешавад ҷорӣ,

Нишоти рӯзи нав дар пайкари ангур мепечад,

Ба хок уфтода токи нотавон ҳам мечахад боло,

Миёни бозувонаш мефишорад чун бародар

 шаҳчаноронро,

Ба сад ҷоми зумуррад мекашонад машки боронро.

ВаҶӯи Мӯлиён аздомани маҳтоб меояд,

Ба хуни хуфтагон барқи суруди ноб меояд.

Шаҳаншоҳи Хуросон,

Офтоби гавҳари инсон,

Паёми рушани Яздон

Дигар раҳ хонаи хонаи умедро пурнур месозад.

Салом, эй хок, эй Модар,

Салом, эй масдари покизаи гавҳар,

Ба ҳар базре, ки дар қалби ту назри сарфарозиҳост,

Ба ҳар барге ки дар домони ту сар монда аз поиз,

Ба зери малҳами ҷон парварад навбовагонатро,

Ба ҳар ҷӯе, ки дар рухсори ту аз ашк саршор аст,

Ба ҳар роҳе, ки рӯи қалби захмини ту ҳамвор аст,

Ба ҳар кӯҳе, ки даври домани сабзи ту девор аст,

Ба ҳар чашме,

ба ҳар қалбе,

                                               ки бо ёди ту бедор аст.

Чунин то ҷовидон бедор бодо ҷони ғамхорон,

Чунин то ҷовидон саршор бодо ҷоми ҳушёрон!

Салом, эй пок марзи ранҷбар,

эй Меҳани Наврӯз,

Ки хоки пои ту бар фарқи навмедӣ,

Чу он хоке, ки кӯҳистониён бар санг мерезанд,

Ҳазорон хӯшаи шодобро бар санг рӯёнад,

Зи санг Аржанг рӯёнад.

Туро кай метавон дар зулмати шабҳо фурӯ печид,

Туро кай метавон дар пои деви ноумедӣ сар фуруд

 овард?

Дарахти бовари ту сар ба арши ростон дорад,

Ҷаҳон аз Ҳафтхони[3] ту ҳазорон достон дорад.

Зи пушти Ҳафтхонат Ҳафтсин овардаӣ имрӯз,

Нахустин син саломи мо ба ёрон бод,

Саломи мо ба хоку офтобу боду борон бод.

Саломи мо ба булбулҳои ёсинхони ту бодо,

Ки бо оёти ёсин яъсро аз дил ҳамеронанд,

Ки бо оёти ёсин ёсҳоро мешукуфонанд.

Ало наврӯзи ҷонафрӯз,

Ало рӯҳи ҷаҳонафрӯз,

Даме бо корвони гул навардӣ кӯҳсоронро,

Даме бо ашки найсон барфурӯзӣ лолазоронро,

Бубар, боре, саломи интизоронро,

Диёри шаҳриёрон, гӯшабоми шӯҳра ёронро.

Бар ин хоки куҳан,

то осмон барпост,

то Хуршед метобад,

Зари ноби дарӣ ҷорист чун дарё,

Зи нури рӯйи инсон ойина саршор мегардад,

Муаззин бо садои булбулон бедор мегардад,

Ҳилоли моҳ дар ҳар чашмае чун моҳии тиллост,

Шакарнам метаровад аз насими шукр дар шабгир,

Саҳар хоби ту бо бишкуфтани гул  мешавад таъбир,

Дар ин ҷо сурмаи шаб рӯшании дидаи рӯз аст,

Ба ҳар ойин, ки хоҳӣ

Тоҷикистон,

Меҳани ҷовиди Наврӯз аст.

Соли2008

---

[1] Яди хазро – дасти сабз. Дар қиёси «яди байзо» - дасти дурахшони Мӯсо (с). Сохтаи муаллиф.

[2] Овешан – гиёҳи хушбӯи кӯҳӣ.

[3] Ҳафтхон – ҳафт корномаи Рустам ва Исфандиёр.

СОМОНГИРД

СОМОНГИРД

                                   (Душанбе)

Дасти ҳар кӯдаки дањсолаи шаҳр

шохаи маърифатест

(Сӯҳроби Сипеҳрӣ)

 Шаҳри Сомонгирд шаҳри Офтоб аст,

Шаҳри сабзи ормонҳост.

Гар раҳовардат ба лаб ошуфта ҳазёнест,

Дар ҳавои ошноипарвари ин шаҳр

Ё дуруде мешавад ё барги лабханде.

Ҳар дарахте дар хиёбонҳои Сомонгирд

Шоҳиди сабзи муҳаббатҳои хоку осмон аст,

Шохсораш ошёни мурғи ирфон,

Соясораш хонақоҳи орифон,

Устодаш «Усто»-дон,

Бартарин обишхӯраш дарёи қуръон аст.

Шаҳри Сомонгирд

Шаҳри симониву сангӣ нест,

Шаҳри имонист.

По фишурда бар лаби марзаш

Шоҳи Тирандоз,[1]

Осмон бар дӯш,

Қабзаи рангинкамон дар даст,

Озарахши охирин дар шаст,

Чашм бар домони Таърих,

Бар фарозаш парфишон Симурғи Яктоӣ.

Рӯдакиву Айниву Синову Фирдавсӣ

Чор рукни кохи фарҳанги барумандаш,

Сарфароз андар миён Исмоъили Сомон-

Хадевандаш,

Дасти девон кӯтаҳ аз девори тадбири баландаш.

Аҳли ин шаҳр аз табору тираи рушангарони қарни

 Хуршеданд,

Решаҳои ҷонашон аз торҳои нури Хоразму

            Бухорову Самарқанд аст.

Сорбони Роҳи Абрешим

Нарм монанди бирешим пои меҳроби ҳамовоӣ,

Посухи дасти гусастанро нахи бурротар аз шамшери

                                                                       Хӯқанд аст.

Шаҳри Сомонгирд – таъбири ҳумоюн аз Бухоро,

Шаҳри Сомонгирд – тафсири нигорин аз Самарқанд,

Шаҳри Сомонгирд-таскини ғами ҳиҷрони

сангини Сиёвашгирд,

Уфқи субҳу шоми он рангинтар аз хуни Сиёвуш аст,

Қалъаи Афросиёбаш шаҳри хомӯш аст[2]

Ҳар гиёҳи рушанаш иксири биноист.

Шаҳри Сомонгирд

Соҳати рӯҳи ҷаҳонпаймои Мавлоно

Пойтахти Тоҷикистон аст.

Бурҷи хуршеди баланди Ориёно,[3]

Ҳалқаи заррини пайванди Варорӯду Хуросон аст.

2005

---

[1] Шоҳи Тирандоз—Номи яке аз баландтарин қуллаҳои ҷаҳон, воқеъ дар Бадахшони Тоҷикистон.

[2] қалъаи Афросиёб—Осори шаҳри бостонии суѓдӣ дар Тоҷикистон.

[3] Ориёнбург (Ориёнбурҷ) низ номи шаҳри қадимии ориёист.