ШЕЪР

Шеър як вижагии шигифтангез дорад. Он суханро ба сароғози бакорату покӣ бармегардонад. Калимаҳои фарсуда, “маҳкумшуда”, ки ҳама сифати суварии худро дар назари мо аз даст дода ва табдил ба пустлохи сухан шудаанд, дар шеър шурӯъ мекунанд ба дурахшидан, садо додан ва атр парокандан.
Паустовский Константин Георгиевич

Тоҷик ба ҳиммат аз ҳама воло буд,
Дар ҳалқаи дор ҳам сараш боло буд.
Пироҳани мову ту, ки нозем бад-он,
Эй кош, ки попечи Қаноатшо буд.

Попеч - пайтоба, пайпоқ.
Қаноатшоҳ, сардори ғаюри тоҷик, ки боре аз савдогаре дар Хуқанд матоъи нафисеро хост ва ӯ гуфт: "Барои дохундаҳо нест", яъне гарон аст. Қаноатшоҳ он порчаро ба нархи дучанд хариду ду пора кард ва дар ду пояш печонду мӯза пӯшид. Баъди ба мақом расидан "бақияи он савдогарро пардохт" Яъне шадидан адабаш кард. Таърихи Муллониёз.