БУДГОР БУД

Буд набуд, Будгор буд, ҷоми тараб саршор буд,

Он чи буд бемор танҳо чашми масти ёр буд.

Сидқ буду меҳр буду завқ буду шӯр буд,

Ишқ буду шавқ буду ҳиммату исор буд.

Дил наҳанге буд дар туфони дарёи муҳит,

В-ар ҷаҳон оташ гирифтӣ, мурғи оташхор буд.

Вақт, гарчи тундсайр, оҳуи дастомӯз буд,

Маъманам ҷанноти таҷрӣ таҳтиҳал анҳор буд.

Тоҷи заррин доштам аз хӯшаи Парвин ба сар,

Қасри лотасхири ман бар қуллаи куҳсор буд.

Нуқтаи ҷамъияти хотир сувайдои дилам,

Ҳафт хатти амн даврам гардиши паргор буд.

Буд набуд,Будгор буд...

بدگار بود

بُد نبُد بُدگار بُد جام طرب سرشار بود

آنچه بد بیمار تنها جشم مست یار بود

صدق بود ومهر بود و ذوق بود وشور بود

عشق بود وشوق بود وهمت و ایثار بود

دل نهنگی بود در توفان دریای محیط

ور جهان آتش گرفتی مرغ آتشخوار بود

وقت گرچه تند سیر آهوی دستاموز بود

مامنم جنات تجری تحتها الانهار بود

تاج زرین داشتم از خوشۀ پروین به سر

قصر لاتسخیر من بر قلۀ کُهسار بود

نقطۀ جمعیت خاطر سویدای دلم

هفت خط امن دورم گردش پرگار بود

...بُد نبُد بُدگار بُد

_______________________________

بُد نبُد بُدگار بُد - مقدمۀ عرفی افسانه های تاجیکی مثل یکی بود ویکی نبود غیر خدا هیچ که نبود *