Худоро биҷӯед

Худоро маҷӯед аз осмонҳо, 

На аз ахтарону на аз каҳкашонҳо. 

Худоро биҷӯед аз тинати хеш, 

Зи дилҳо, равонҳову аз мағзи ҷонҳо. 

Худоро биҷӯед аз чашми пирон, 

Ки ҷӯянд аз одамият нишонҳо. 

Худоро биҷӯед аз лафзи тифлон, 

Ки афришташон мениҳад бар забонҳо. 
 Худоро биҷӯед аз меҳр, аз сидқ, 

На аз кинаварзиву не аз гумонҳо. 

Маҷӯедаш аз кохҳои забарҷад, 

Ки хуш оядаш хаймагоҳи шубонҳо. 

Куҷо ҳаст бемор, бемордор ӯст, 

Биҷӯедаш аз маҳзари нотавонҳо. 

Нишонӣ чи пурсед, ӯ бенишон аст, 

Агарчи ҳам аз ӯст ҷумла нишонҳо. 

Маконаш чи пурсед, ӯ ломакон аст, 

Ҳам аз ӯст гарчи макинҳо, маконҳо. 

Худо меҳрбон аст, агар меҳрбонед,

Худо бо шумояст, эй меҳрбонҳо.