ТОҶИКОБОД 
Не Самарқанду не Бухоро аст, 
Не ба таърих нозише дорад, 
Не варо қасру кохи мӯҳташамест, 
Лек номи пурарзише дорад. 

Ончунон ном, ки зи ҳар қасре 
Бошукӯҳ асту шӯҳраманду баланд. 
Мисли кохе, ки сохт Фирдавсӣ, 
Н-орадаш барфу боди даҳр газанд. 

Гар ба таърих аз даричаи ҳақ 
Бингарӣ, Шарқ Тоҷикобод аст, 
Лек тоҷики ногирифтасабақ 
Номи худро ба деҳе нанҳодаст. 

Некӣ карду дар обҳо андохт, 
Ҳосилаш – шаҳри ӯ биёбон шуд. 
Бо «гуноҳи» фарохдастиҳо 
Дар кӯҳистони танг зиндон шуд. 

Лек чун дид баҳри номи ӯ 
Номталбон кашокаше доранд, 
Чун бидид ӯ -зи номбезорӣ 
Номдорон-ш худкушӣ доранд, 

Мехи заррини номи худро куфт 
Дар гираҳбанди хоки аҷдодон, 
Хишти заррини номи худ биниҳод- 
Пойдевори кохи ҷовидон. 

Гар бузурге бирӯяд аз хокаш 
Баъд аз ин, миллаташ яқин бошад: 
Гоҳвораш зи Тоҷикобод аст, 
Бок не турбаташ ба Чин бошад. 

Лек бо ин ҳама намедонам 
Тоҷикободро кӣ ном ниҳод? 
Ҳар ки бошад шариф инсон аст, 
Раҳмати Ҳақ ба ҳафт пушташ бод! 
Соли 1990