ВАҲДАТ

Чист миллат?

– Ваҳдати дунёи мост,

Дӯши мо, имрӯзи мо, фардои мост.

Аз саводаш дидаи мо равшан аст.

Дар ҳисораш ҳастии мо эман аст.

Решаи ҷонҳост дар ҳам бофта,

Риштаи ҷонҳост дар ҳам тофта.

Аз пари Симурғи Тавҳидаш қалам,

Мераҳонад ҳасти моро аз адам.

Ваҳдати миллат бақои миллат аст,

Устувор аз муддаои миллат аст.

Ҳарфҳо аз муддао гардад китоб,

Зарраҳо аз тоби мақсад офтоб.

Чашми Сино бар сари гаҳворааш,

Тарҳи сад олам ба ҳар ангорааш.

Дар вуҷуди миллати яктопараст,

Ваҳдату мақсуд чун ду шаҳпар аст.

Бо ду шаҳпар дарнавардад ин ҷаҳон,

Зери болаш як бувад ҳафт осмон.

Сӯйи дому донаи кас нангарад,

Ҳимматаш бар авҷи гардун мебарад.

Он ки ҳаст Албурзу Алвандаш нишем,

Аз сияҳчоли замонаш нест бим.

Бартариҳояш ҳам аз худогаҳист,

Огаҳӣ – шерозаи девони Зист.

Нури Ҳақ ойинаи идроки ӯ,

Хонаи хуршедҳо афлоки ӯ.

Ҳикматаш деринаву бахташ ҷавон,

Дар замираш растхези ҷовидон.

Майи 2012