МАН Чӣ ГӯЯМ

МАН Чӣ ГӯЯМ         

Ман чӣ гӯям, ки ҷумла хор шавад,

Ту бигӯ, то ҳама шиор шавад.

Ту куҷову ситорабеморон,

Дафтари ту ситоразор шавад,

Чун бисӯзад дар оташи дили ман,

Сафҳа-сафҳа шарорабор шавад.

Ман аён гӯяму ниҳон гардад

Ту ниҳон гӯӣ, ошкор шавад!

Халқро тарси ин зимистон аст,

Он чи донӣ бигӯ, ки пор шавад.

Ё биёмӯз ончи зоғонрост,

То зимистони мо баҳор шавад.

Бишкуфад чун гули сапеди барф,

Боғҳо пур зи «қор-қор» шавад.

Лек онон, ки паҳлавидонанд,

Ғайр аз паҳлавӣ намехонанд.[1]

        

---

[1] Ишора ба Ҳофиз.