СЕБИ ОХИРИН

СЕБИ ОХИРИН

Бод
Бо дарахтон сахт мекунад бедод,
Кӯҳҳо мабҳут, сарду хомушанд.
Боғи кӯҳистон
Барг мерезад
Сабзу сурху зард,
Хоки урёнро 
Хирқа мепӯшанд.

Солике аз раҳ
Мерасад хаста.
Дар миёни боғ
Нарму оҳиста 
пой мемонад,
ӯ чӣ меҷӯяд, як Худо донад,
Худ намедонад…

Охирин як себ
Бар тани шохе
Мисли лаъли ноб
Медурахшад шод.
Инчунин себе
Ҳарчи меарзад.
Гавҳари нодир
Гавҳари ноёб.
Даст меёзад,
Даст меларзад,

Ёд 
Мекунад фарёд.
З-ин ҳавас бигзар,
Аламон аз нафс.
Як дари бозе ҳаст бар рӯят
Пас аз ин фирдавс?

Хуб мебинад:
Себ, себе нест,
Қалби хунинест.
Боғбон он ҷо карда овезон,
Рамзи паймонаш
Бо дарахтонаш.
Ноябри 2009

ОЙИНА

ОЙИНА

Ҳанӯз ойина ойинаст,

Чунон кушодадилу рӯйбозу бекинаст.
Агарчи дида басо чашмҳои хашмогин,
Агарчи дар дилаш уфтода бас гиреҳи ҷабин,
Агарчи хурда бар ӯ санги чашмҳои ҳарис,
Агарчи ях зада аз тоби чеҳраи беҳис,
Касе шумурда ба ҳасрат шумори ожангаш,
Касе ба турғуза1 аз ӯ бихоста рангаш,
Касе нишонда ба хидмат чу лавҳи ҷодуяш,
Касе ба сурати худ туф фиканда бар рӯяш...
Ҳанӯз ойина ойинаст,
Чунон кушодадилу рӯйбозу бекинаст...

Фуру нишаста дар аъмоқи тираи гили «ман!»,
Ту метавонӣ магар
ончунон будан
дили ман?!
______
1 Турғуза – ба лаҳни шадид ва тунд сухан гуфтан, сарзаниш кардан.

Иди Қурбону Меҳргон бо ҳам
Омада ҳарду меҳрбон бо ҳам.
Ҳарду рамзи ҷалоли Яздонанд,
Раҳмати Ҳақ ба халқ афшонанд.
***
عید قربان و مهرگان با هم
آمده هر دو مهربان با هم.
هر دو رمز جلال یزدانند
رحمت حق به خلق افشانند.

В А Т А Н

Шабе, ки рӯйи туро мекунад сиёҳ, Ватан,
Сиёҳ бод бар ӯ рӯйи Меҳру Моҳ, Ватан!

Куҷо паноҳ барад ҷон зи фитнаҳои ҷаҳон,
Сивои ту набувад ҳеч ҷонпаноҳ, Ватан.

Зи ҳар гуноҳ, ки мумкин бувад, мубарроям,
Ягона меҳри ту бошад маро гуноҳ, Ватан.

Саре, ки пойи ту бинҳодаам, набардорам,
В-агар ба дорам аз ин саҳву иштибоҳ, Ватан.

Замину обу ҳавову гулу гиёҳу дарахт
Ва дӯстону азизон, на ганҷу ҷоҳ, Ватан.

Саломати сари мо бе Ватан муяссар нест,
Ба сар иваз натавон кард чун кулоҳ Ватан.

Миёни ин ватану боқии тамоми ҷаҳон,
Гар интихоб бибояд, дило, бихоҳ Ватан.

Зи ахтарони фалак фоли ту ҳамегирам,
Агар чу Бежану Юсуф равам ба чоҳ, Ватан.

Хуш аст рӯзи туву рӯзгори ту бе ман,
Мабод бе ту шавад рӯзи ман табоҳ, Ватан.

Ба хун тапида дигар дар бисоти ман нафасест,
Ва охирин нафаси ман ту ҳастӣ, оҳ, Ватан.

ОДАМИЙЯТ

Буҳрон чу мор печад дар ҷони одамийят,
Ё Рабб, нигоҳ дор аз буҳрони одамийят.

Эй, бубули саҳархез, ровии хоҷа Ҳофиз,
Ҳар субҳдам фурӯ хон Қуръони одамийят.

Эй, нодиёни сарсахт, як лаҳза лаб набандед,
То як замон нахусбад виҷдони одамийят.

Ҳар субҳ дар хиёбон аз бордони худрез!
Резад замонаи дун хусрони одамийят.

То кай чунин биборад аз бому дар ҳақорат,
Эй кошифони рози кайҳони одамийят?!

Тайёра, тайр ин нест, ҷуз роҳи дайр ин нест,
Дар хатти сайр ин нест тайрони одамийят. 

Оли Имоми Аъзам! Соли Имоми Аъзам
Фурсат шумору нав кун имони одамийят.

Бағдод дод ҷӯяд дар хун тапад Фаластин,
Хезад зи хоки Афғон афғони одамийят.

Ҳарфе зи одамийят ифрот мешуморанд,
Гӯё ба сар расида даврони одамийят.

Аҳди азал ба ёд ор, байтулғазал ба ёд ор
Эй он ки баста будӣ паймони одамийят.

Оё ки хушк гашта дарёи одамийят,
Оё гуҳар намонда дар кони одамийят.

Ҳарчанд ҳадди ман нест, ин аҷз садди ман нест,
То хешро бисозам қурбони одамийят.

Ин тоҷикона сар, ки фармон намепазирад,
Тоҷаш бинеҳ ба торак фармони одамийят.
Апрели 2009
________
1 Самосвал.
2 Таярони мурғ дидӣ, ту зи пойбанди шаҳват
Бадар ой, то бубинӣ таярони одамият. (Саъдӣ)
3 Қуръаи фол ба номи мани девона заданд. (Хоҷа Ҳофиз)

Эй миллати фарзона, ҳакими ту куҷост?
Эй меҳани ман, лутфи қадими ту куҷост?
Афканда дилам ба пойи Албурзи ғам аст,
Симурғ! Куҷойӣ ту? Нишеми ту куҷост?

Як нима Душанбесту як нима Бухор,
Марзи ватанам аз дили ман мегузарад.
Ҳақи шиква ҳама доранд зи ҳам,
Бурд аз он аст, ки оғоз кунад.

ИСТИОРА

Ҳар саре уқоби кӯҳсори мо
гарчи на каму на беш
Як паранда аст,
Ҳар паранда як уқоб нест.
Ончунон ки
офтоб гарчи як ситора аст,
Ҳар ситора офтоб нест.
Дӯстам,
бародарам,
Ман ба айни боварам,
ки ин қиёс
Аз вуҷуди мову туст:
То ки хуни гарми зиндагӣ
дар раги ману ту метапад,
Ин сабӯи сарбазери офтоб
холӣ аз шароб нест.
То ки шаҳпари умеди мо нарехтаст,
Ҳар кабӯтаре
Дар диёри мо
Камтар аз уқоб нест.