ХОР ВА БУЛБУЛ

ХОР ВА БУЛБУЛ

Гул неъматест ҳадя фиристода аз биҳишт...

Касоии Марвазӣ

Симои шармгини ту дорад сафои гул...

Шаҳриёр

***

Хори чаман ба булбули маҳҷур таъна зад:

«Ту з-ин чаман наӣ, чи сароӣ санои гул?

Тавсифи гул раво бувадат, гар ки ҳамчу ман

Умре нишаста будӣ ту ҳам пеши пои гул.

Тарки чаман кунӣ ба зимистону ҳар баҳор

Пайдо шавию бар сари доғат ҳавои гул.

Ин гуна тарки заҳмати мо гар намекунӣ,

Тадбири кори ту талабам аз худои гул».

Булбул бад-он нишот сурудан давом дод,

Фармуд: «Эй ба пойи гул, аммо ҷафои гул,

Як аз ҳазор ман насурудам, агар ки ту

Як аз ҳазору як бишиносӣ адои гул».

Ҳамон осори Мансур аст ин дафтар намесӯзад

Мазан оташ ба хокистар, ки хокистар намесӯзад

Бубинам ғарқ дар хуни шафақ фавҷи кабутарро

Ситеғи кӯҳ месӯзад, пари кафтар намесӯзад

Шаби ялдои инсон аз фурӯғаш субҳи давлат шуд,

Чароғе дар ҷаҳон мисли дили модар намесӯзад

Агарчи як Бухоро дафтару девон дар оташ рафт

Яқин омад, гумон месӯзаду бовар намесӯзад

Мабар, эй мурғи минӯ ҷойи дигар ошён з-ин боғ

Гули боғе, ки шабнам дорад аз Кавсар намесӯзад

Бирав бар бурҷи кини худ нишин осуда, эй Марҳаб

Агар аз барқи имони вале Хайбар намесӯзад

Пайи ҳар мури шабтобе дар оташ мезадам худро

Дилам то зиндаам бар ҳоли худ дигар намесӯзад

Аз ин оташ, ки дарди меҳанам дар ҷони ман афрӯхт

Аҷаб бошад агар бар хоки ман мармар намесӯзад